Σημαίνει καθαρός αέρας, ήλιος, άρωμα βοτάνων και σχεδόν από κάθε σημείο-μια ατελείωτη θέα στο λαμπερό μπλε του Αιγαίου. Πράγματα που πρέπει να ληφθούν υπόψιν: Τα πρώτα σωστά οδικά δίκτυα κατασκευάστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του ’90. Αυτά είναι α)Από τη Χώρα προς το νότο μέχρι την Αρκεσίνη και β)από τη Χώρα προς το βορρά μέχρι την Αιγιάλη. Πριν από τότε, το αυτοκίνητο έπαιξε μόνο ένα δευτερεύοντα ρόλο.

Ο γάιδαρος ήταν το σημαντικότερο μεταφορικό μέσο για την ξηρά και ένα οργανωμένο “σύστημα” από λιθόστρωτα μονοπάτια διέσχιζε το νησί εξασφαλίζοντας τον εφοδιασμό των οικισμών. Παρόλο που τώρα πια έχει εισβάλει και εδώ το αυτοκίνητο το νησί εξακολουθεί να είναι ήσυχο. Τα παμπάλαια μονοπάτια έχουν ως επί το πλείστον διατηρηθεί, παρέχοντας μας καταπληκτικές δυνατότητες για να εξερευνήσουμε τη μικρόνησο. Ακόμα και σήμερα συναντάμε γαϊδάρους βαριά φορτωμένους που μεταφέρουν το φρέσκο κατσικίσιο γάλα από τα λιβάδια στα σπίτια. Ο χρόνος τότε μοιάζει να μένει για λίγο στάσιμος και μπορεί κανείς να αποκτήσει μια ιδέα για το πόσο κουραστική και βαριά υπήρξε η ζωή στην Αμοργό.

Με υψόμετρο περίπου 850 μέτρων, η Αμοργός παρέχει μια πληθώρα διαφορετικών δυνατοτήτων περιήγησης. Αν σκεφτεί κανείς ότι αυτή η υψομετρική διαφορά ολοκληρώνεται σε μικρή απόσταση ξεκινώντας από την ακτή, τότε εύλογα παρουσιάζονται αξιοσημείωτες απαιτήσεις για τη φυσική κατάσταση όποιου επιχειρήσει μια τέτοια περιήγηση. Στις κορυφογραμμές ο ήλιος καίει ανελέητα. Οι ψηλές κορυφές είναι δυνατό να καλυφθούν μέσα σε λίγα λεπτά από πυκνά σύννεφα ενώ συχνά φυσούν δυνατοί άνεμοι. Οι συνθήκες δεν πρέπει να υποτιμηθούν αν κάποιος θέλει να περπατήσει στις κορυφογραμμές. Πόσιμο νερό, αντιανεμικό και σταθερά παπούτσια είναι απαραίτητα.